ഷാര്‍ജയില്‍ വന്നതിനു ശേഷമാണു വേര്‍പാടിന്റെ വേദനയില്‍ ഞാന്‍ ആദ്യമായി ബ്ലോഗ്‌ എഴുതാന്‍ തുടങ്ങിയത്.
യാന്ദ്രികമായ ജീവിതത്തിന്റെ ആദ്യ പാഠങ്ങള്‍ കൈയ്പ്പോട് കൂടി ഞാന്‍ പഠിച്ചു. പ്രിയപ്പെട്ടവരേ പിരിഞ്ഞിരിക്കേണ്ടി വന്നപ്പോള്‍ , രസകരമാകേണ്ട ദിവസങ്ങള്‍ തികച്ചും വിരസമായി തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ , പലപ്പോഴായി കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു , പരിസരം പോലും മറന്നു.
ഓര്‍ക്കുട്ട് എന്ന സുഹ്രത് വലയം യു .എ .ഇ യില്‍ നിരോതിചിരിക്കുന്നു എന്നറിഞ്ഞപ്പോള്‍ സത്യത്തില്‍ മനസ്സറിഞ്ഞു ഞാന്‍ വിളിച്ചു , " ദൈവമേ , എന്നോട് ഇത് വേണ്ടായിരുന്നു ! "
ഇപ്പോള്‍ , രണ്ടു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ ,അതെല്ലാം എന്റെ പക്വതയില്ലാത്ത കുറെ വേവലാതികള്‍ !
ഷാര്‍ജ എന്ന സാംസ്കാരിക നഗരം എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടതയിരിക്കുന്നു ...
ആദ്യമായി ഞാന്‍ ജോലി ചെയ്ത നഗരം , എന്റെ പ്രൊഫഷണല്‍ കാരീരിനു തുടക്കം കുറിച്ച നഗരം.. താമസസ്ഥലത്തിന്നു തൊട്ടടുത്തായി അന്താരാഷ്ട്ര ശ്രിന്ഘലകള്‍ ഉള്ള ഭക്ഷണശാലകള്‍, തുണി വില്പന ശാലകള്‍ , സൂപ്പര്‍ മാര്‍ക്കറ്റ്‌, പൂക്കടകള്‍, അങ്ങനെ എന്തും കൈ എത്തും ദൂരത്ത്. പത്തു മിനിറ്റ് പടിഞ്ഞാറോട്ട് നടന്നാല്‍ മനോഹരമായ corniche. കാറ്റ് കൊള്ളാനും, മീന്‍ പിടിക്കാനും പറ്റിയ ഒരു കടലിന്റെ ഭാഗം. കിഴക്കൊടു നടന്നാലോ കുട്ടികള്‍ക് കളിക്കാനും വലിയവര്‍ക് വ്യായാമം ചെയാനും സവ്കര്യമുള്ള ഒരു വിശാലമായ പാര്‍ക്ക്‌. അറബ്സ് , പലെസ്ടിന്യന്‍ , ഈജിപ്സ്യന്‍, ഇറാനിയന്‍, ഇറാഖ്,റഷ്യന്‍ , ഫിലിപ്പിന്‍,ചൈനീസ് , ഇന്ത്യന്‍, ബംഗ്ലാദേശി അങ്ങനെ വിവിധ സംസ്കാരങ്ങള്‍ ഒരുമിച്ചു ഒരു നഗരത്തില്‍!
അതേ....ഞാന്‍ ഈ നഗരത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നു.നാട്ടില്‍ പോകാന്‍ ടിക്കറ്റ്‌ എടുത്തപ്പോള്‍ എന്തെന്നില്ലാതെ ഒരു വിങ്ങല്‍. ഇനി ഒരു പക്ഷെ ഞാന്‍ ഒരിക്കലും ഈ നഗരത്തില്‍ വരില്ലായിരിക്കാം. അവസാനത്തെ കുറച്ചു ദിവസങ്ങള്‍. ഞാന്‍ നടന്ന കുറെ വഴികള്‍, ദിവസവും എന്ന പോലെ കയറിയിറങ്ങിയ സൂപ്പര്‍ മാര്‍ക്കറ്റ്‌കള്‍, അസഹ്യമായ ഈ ചൂട് , ഡിസംബര്‍ മാസങ്ങളില്‍ സൂചിമുനകള്‍ പോലെ കുത്തിയിറങ്ങിയ തണുപ്പ് ,അല്‍ ഫവാരിലെ അറബിക് ഭക്ഷണം, ശെഇക് സയെദ് റോഡിലുടെ ഉള്ള ആ കാര്‍ ഡ്രൈവ് , അങ്ങനെ പലതും ഇനി എനിക്ക് ഓര്‍മ്മകള്‍ മാത്രം.
ഷാര്‍ജ എനിക്ക് സമ്മാനിച്ച ഒരു പിടി ഓര്‍മകളുമായി ജീവിതത്തിന്റെ പുതിയ മേച്ചില്‍പ്പുറങ്ങള്‍ തേടി ഞാന്‍ പിറന്ന മണ്ണിലേക്ക് യാത്രയവുകയായി ...
