Saturday 21 April 2012

റോമന്‍ ഹോളിഡേ

Childe Harold's Pilgrimage  എന്ന പദ്യത്തില്‍ നിന്ന് കടമെടുത്തതാണ്  "റോമന്‍ ഹോളിഡേ" എന്ന ഈ പ്രയോഗം. പുരാതന റോമക്കാര്‍ ഗ്ലാടിയെറ്ററെ "അറുത്തു" അവധി ഉണ്ടാക്കുകയും കാണികള്‍ അതുകണ്ട് ആസ്വദിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു ക്രൂര വിനോദത്തിന്റെ ഓമന പേര് !   
ഇത് ഇപ്പോള്‍ എങ്ങനെ പ്രസക്തമാകുന്നു എന്നതാണ് ചോദ്യമെങ്കില്‍ , ഇന്ന് ഞാന്‍ കാണാനിടയായ ഒരു സന്ദര്‍ഭമാണ് എന്നെ ഇത് കുറിക്കാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്. സന്ദര്‍ഭം മറ്റൊന്നല്ല! ഇന്ന് ഇന്തോനേഷ്യയില്‍ ഉണ്ടായ ഭുകംബത്തിന്റെ ബാക്കി പത്രം എന്ന പോലെ കൊച്ചിയില്‍ ഉണ്ടായ രിട്ചെര്‍ സ്കയില്‍ ഒന്ന് അനക്കാന്‍ പോലും ശേഷി ഇല്ലാത്ത ഒരു കൊച്ചു ഭൂകമ്പം ഉണ്ടാക്കിയ ആഹ്ലാദ തിരകള്‍ ആണ്.
ചെറിയ ഒരു കുലുക്കം അനുഭവപ്പെട്ടു എന്നത് സത്യമാണ്. കച്ചേരിപ്പടിയില്‍ അത്ര ശക്തമായ ചലനങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിട്ടില്ല. പക്ഷെ കൊച്ചിയുടെ മറ്റു പല സ്ഥലങ്ങളിലും കാര്യമായ ഭൂചലനം ഉണ്ടായി എന്നാണ് മാധ്യമ റിപ്പോര്‍ട്ടുകള്‍. സുനാമി അലര്‍ട്ടുകള്‍ ഒന്നൊന്നായി കിട്ടികൊണ്ടിരുന്നു. നാശ നഷ്ടങ്ങളുടെ പട്ടികകള്‍ വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. എന്നെ അമ്പരപ്പിക്കുന്ന പ്രതികരണമാണ് ഞാന്‍ പലരുടെയും മുഖത്ത് കണ്ടത്. ചിലര്‍ കൈ കൊട്ടി ചിരിക്കുന്നു. ചിലര്‍ സുഹൃത്തുക്കളെ വിളിക്കുന്നു. പരസ്പരം നാശനഷ്ടങ്ങളുടെ പട്ടികകള്‍ എണ്ണം പറഞ്ഞു സന്തോഷിക്കുന്നു. ആകെ ഒരു ഒച്ചപ്പാടും ബഹളവും! 
ഞാന്‍ എത്തിയത് തീരെ സഹസ്തപ്പിക്കാന്‍ ശേഷി ഇല്ലാത്ത ഒരു പറ്റം മനുഷ്യരുടെ ഇടയിലാണോ ? കേരളം സത്യത്തില്‍ ഇത്തരം മനുഷ്യരെ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു എന്ന് തന്നെ പറയണം. ഹര്‍ത്താല്‍ ദിവസങ്ങള്‍ ഇത് പോലെ ഒരു റോമന്‍ ഹോളിഡെ തന്നെ ആണ്. ബുദ്ധിമുട്ടുകള്‍ പങ്കു വെക്കുവാനോ സങ്കടങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കണോ ഒരുമിച്ചു സഹതാപ്പിക്കാനോ ഇന്ന് ആരും തയ്യാറല്ല. മലയാളികളില്‍ ഈ ഒരു സ്വഭാവ വിശേഷം വളരെ പ്രകടമായി കാണാറുണ്ട്. "തൊഴുത്തില്‍ കുത്ത് " എന്ന പ്രയോഗം മലയാളിയെ മാത്രം ഉദ്ദേശിച്ചു ഉണ്ടാക്കിയതാണ് എന്ന് പോലും എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുണ്ട് . പുറം നാടുകളില്‍ പോയാല്‍ ഇത് വളരെ  വെക്തമായി അനുഭവിച്ചറിയാം.
അടുത്തിടെ ഫേസ് ബുക്കില്‍ പ്രചരിച്ച ഒരു ചെറിയ സംഭാഷണ ശകലം ഇങ്ങനെ:
കറന്റ്‌ പോയാല്‍ ?
ജപ്പാന്‍കാര്‍ : ഫ്യൂസ് പോയോ എന്ന് നോക്കും
അമേരിക്കകാര്‍ : കറന്റ് ഓഫീസിലേക്ക് ഫോണ്‍ ചെയ്യും
എന്നാല്‍ മലയാളി തൊട്ടപ്പുറത്തെ വീട്ടില്‍ എത്തി നോക്കും . എന്നിട് ആശ്വസിക്കും.. അവര്‍ക്കും കറന്റില്ല!

ഞാന്‍ ഒരു സിറിയന്‍ കമ്പനിയില്‍ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന കാലത്താണ് സിറിയയില്‍ കലാപം പൊട്ടിപുറപ്പെട്ടത്‌ . എന്റെ സഹപ്രവര്‍ത്തകരില്‍ പലരുടെയും വീടുകള്‍ തകര്‍ക്കപെട്ടു . അവരുടെ കുടുംബാംഗങ്ങള്‍ കൊല്ലപ്പെട്ടു.
അവരുടെ ദുഖത്തില്‍ പങ്കു ചേരാനും പരമാവധി ജോലി സാഹചര്യങ്ങളും അന്തരീക്ഷവും അവരുടെ മാനസീകാവസ്ഥ മനസിലാക്കി സജീകരിക്കാനും പ്രത്യേകം ശ്രെധിച്ചു പോന്നു. ഇന്ത്യ എന്ന മഹാരാജ്യത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന ഒരേ ഒരാള്‍ ആ ഓഫീസില്‍ ഞാന്‍ ആയതുകൊണ്ട് , ഇന്ത്യക്ക്  അതിലുപരി മിഡില്‍ ഈസ്റ്റ്‌ രാജ്യങ്ങളില്‍ ഉള്ള ഇന്ത്യക്കാര്‍ക്ക് ഞാന്‍ കാരണം ഒരു വക ചീത്തപേരും ഉണ്ടാവാതിരിക്കാന്‍ ഞാനും ശ്രെധിച്ചു.
സിറിയയില്‍ എന്റെ ഉറ്റവരോ ഉടയവരോ ഒന്നും ഇല്ല. ആ നാട് കത്തി ചാംബലായാല്‍ പോലും ഒരു പക്ഷെ എന്നെ അത് ഒരു രീതിയിലും ബാധികില്ലയിരിക്കാം. അതിലും ഉപരി എന്നെ ദിവസവും ചുരുങ്ങിയത് രണ്ടു മണി ക്കുറെങ്കിലും ഓവര്‍ ടൈം ജോലി ചെയ്യിപ്പിക്കുന്ന എന്റെ മെന്ടരുടെ നാടും വീടും എല്ലാം കത്തി ചാംബാലായിക്കൊണ്ടിരിക്കയാണ്.
എത്ര ദിവസങ്ങളില്‍ ബസ്‌ കിട്ടാതെ ഞാന്‍ വീട്ടിലെത്താന്‍ പാട്പെട്ടു!
തന്റെതല്ലാത്ത കാരണത്തിന് വഴക്ക് കേട്ടു!
മാസങ്ങളോളം സാലറി ഇല്ലാതെ ജോലി ചെയ്തു!
എല്ലാം ഈ സിറിയക്കാര്‍ കാരണം!
എനിക്ക് സത്യത്തില്‍ കൈ കൊട്ടി ചിരിക്കാനുള്ള വകുപ്പുണ്ട് .
എന്നിട്ടും ഞാന്‍ സഹതപിച്ചു ..
മനസ്സില്‍ തൊട്ടു പറഞ്ഞു... "ദൈവമെ... സിറിയ എത്രയും പെട്ടെന്ന്  സ്വതന്ത്രയാവണെ.."
അനസ്  ഉണ്ടാക്കിയ ഫേസ് ബുക്ക്‌  പേജില്‍ ഞാനും കുറിച്ചു ........" yella  Syria "